Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023

οι καλύτερες Χριστουγεννιάτικες προτάσεις.

 

Τα φετινά Χριστούγεννα γιορτάστε παρέα με όμορφες χριστουγεννιάτικες ταινίες της τελευταίας 25ετίας :)


-Polar Express (2004)
Ο σκηνοθέτης του κλασικού Forrest Gump, Robert Zemeckis, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το παραμύθι του Κρις Βαν Όλσμπεργκ (Jumanji) και με την τεχνική motion capture ο πρωταγωνιστής Tom Hanks είναι σαν αληθινός! Το εικαστικό αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα όμορφο και σε προσκαλεί να μπεις στην οθόνη σαν επιβάτης του μαγικού Polar Express!


- A Christmas Carol (2009)

Ακόμη ένα φιλμ από τον εμπνευσμένο Robert Zemeckis που τοποθετεί τον Jim Carrey σε μια απολαυστική μεταμόρφωση, να ενσαρκώνει και τον γνωστό σε όλ@ μας τσιγκούνη των Χριστουγέννων αλλά και τα τρία Χριστουγεννιάτικα Πνεύματα! Η ταινία παραμένει πιστή στο πνεύμα της κλασικής ιστορίας του Charles Dickens και των γιορτινών ημερών και τολμά να είναι όσο σκοτεινή χρειάζεται.


-Edward Scissorhands (1990)
Μια φορά κι ένα καιρό, ζούσε σε ένα κάστρο ένας εφευρέτης με το δημιούργημά του, τον Edward. Δυστυχώς όμως ο εφευρέτης πέθανε αφήνοντας τον Edward ημιτελή, με κοφτερά ψαλίδια στη θέση των χεριών του, αντί για ανθρώπινα χέρια. Το σπαρακτικό παραμύθι του Tim Burton είναι μία από τις πιο ρομαντικές, σουρεαλιστικές ιστορίες αγάπης της μεγάλης οθόνης.


-Nightmare before Christmas (1993)
Ακόμη ένας Burton στη λίστα- αυτή τη φορά σε ρόλο παραγωγού. Τα λόγια μάλλον περισσεύουν για την συγκεκριμένη ταινία που είναι σκηνοθετημένη από τον Χένρι Σέλικ και είναι γυρισμένη με την αρκετά απαιτητική τεχνική stop-motion.
υ.γ. Αφήστε τον Jack Skellington, βασιλιά του Halloween town, να γίνει επιτέλους ο Αι-Βασίλης!



-Home Alone (1990) & Home Alone 2 (1992)
Ίσως δεν είναι υπερβολή να πούμε πως δεν γίνεται να υπάρξει χριστουγεννιάτικη λίστα χωρίς την αναφορά αυτής της ταινίας. Είναι ένα από τα τυπικότερα έργα της γιορτινής περιόδου των Χριστουγέννων καθώς είναι ντυμένη με τα καταλληλότερα ρούχα για αυτήν την εποχή. Τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε όλο το εύρος της ταινίας το κάνουν ακόμη πιο χριστουγεννιάτικο (αγαπημένη η σκηνή με το "Rocking Around the Christmass Tree" στο σίκουελ).


-Love Actually (2003)
Ένα γλυκύτατο φιλμ που το έχουμε συνδυάσει άμεσα με τις γιορτές των Χριστουγέννων, αν και μπορεί να φαντάζει ιδανικό και για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Σπονδυλωτό σενάριο που παρουσιάζει 8 ιστορίες ζευγαριών που μπλέκονται με άξονα τον έρωτα, κάπου στο γκρίζο Λονδίνο, παραμονές Χριστουγέννων. Με μια παρέλαση από stars αποτελεί μία από τις ιδανικότερες επιλογές για αυτές τις μέρες, αφού σφύζει από γιορτινή διάθεση και ατμόσφαιρα. Δείτε την οπωσδήποτε με παρέα. Ή και μόνοι!


 -Les Choristes (2004)
Mπορεί να μην έχει τα χαρακτηριστικά ενός τυπικού χριστουγεννιάτικου έργου, αλλά προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία για μια οικογενειακή βραδιά. Γλυκιά, ισορροπημένη και κοινωνικά ευαίσθητη, το τραγούδι των «Παιδιών της Χορωδίας» ταιριάζει απόλυτα στο πνεύμα των εορτών!



-Harry Potter and the Philosopher's stone (2001)
Έχετε σκεφτεί την πρώτη και πιο "αθώα" ταινία της σειράς περιπετειών του μικρού μάγου ως μια χριστουγεννιάτικη ταινία; Ίσως τελικά να μην είναι τυχαίο που σκηνοθέτης της είναι ο Cris Colombus -ο ίδιος που σκηνοθέτησε τα δύο πρώτα-και πιο επιτυχημένα, Home Alone που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Και μόνο η σκηνή της μεγάλης τραπεζαρίας που είναι από άκρη σε άκρη στολισμένη με τεράστια χριστουγεννιάτικα δέντρα και οι γεμάτοι με γιορτινή διάθεση θαμώνες της, αρκούν!



-Carol (2015)


Μια ιστορία αγάπης που ξετυλίγεται στην
καρδιά του χειμώνα, κάπου ανάμεσα στα χιόνια και στα χριστουγεννιάτικα στολίδια, με νοσταλγικό soundtrack που περιλαμβάνεικλασικά χριστουγεννιάτικα κομμάτια, στοιχείο που το κάνει ακόμη πιο εποχιακό. Όσ@ με γνωρίζετε, ξέρετε πόσο αγαπάω το συγκεκριμένο φιλμ!




   Υστερία (1974)

Για το τέλος άφησα μια όχι και τόσο χαρούμενη ταινία αλλά ένα θρίλερ. Σε μια μικρή πανεπιστημιούπολη κάπου στη Βόρεια Αμερική, τα κορίτσια μίας αδελφότητας γιορτάζουν τα Χριστούγεννα. Δεν γνωρίζουν όμως ότι ενώ εκείνες διασκεδάζουν κάποιος μπήκε στο σπίτι...


Παρασκευή Γιουβανάκη
*το κείμενο αναδημοσιεύτηκε και στο www.cinemag.gr/

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023

Λίγα αλλά σημαντικά λόγια για τις διαχρονικές Ξέφρενες Νύχτες/ Boogie Nights (1997)

 Κάπου στα τέλη των '70s, ένας φοιτητής, ο Έντι, που κάνει χαμαλοδουλειές για να βγάλει τα προς το ζην, γνωρίζει τον μεγαλύτερο πορνογράφο της εποχής και δέχεται να γίνει ηθοποιός ακατάλληλων ταινιών. Το σενάριο είναι γραμμένο από τον σκηνοθέτη και είναι εν μέρει βασισμένο στη ζωή του πορνοστάρ John Holmes. 

Ταινία βαθιά διδακτική και αναπάντεχα ανθρώπινη, αφήνει τη δική της σημαδούρα μέσα στο ατελείωτο ωκεανό του κινηματογράφου. 
Eίναι η ταινία που ανέδειξε τον τότε ανερχόμενo Paul Thomas Anderson-στη συνέχεια μας χάρισε διαμάντια όπως τα οσκαρικά "They will be blood" και "The Master". 

Το "Boogie Nights" είχε την ατυχία να βγει στις αίθουσες την ίδια χρονιά με τον "Τιτανικό". Παρ'όλα αυτά, αμέσως μετά την πρεμιέρα του, άφησε εκστασιασμένους κριτικούς και θεατές να τον αποκαλούν "νέο Μartin Scorcese". Ο χαρακτηρισμός αυτός οφείλεται στο ότι στο ότι σημειώνονται μερικά "σκορτσεζικά" σκηνοθετικά στοιχεία όπως η σκιαγράφηση "χαμένων" προσωπικοτήτων, η χρήση του soundtrack ανά σεκάνς, το κοφτό μοντάζ. ΄
Ηταν η κινηματογραφική έκπληξη της χρονιάς και κατάφερε να κερδίσει αρκετές υποψηφιότητες για Όσκαρ. 



Ο σκηνοθέτης δίνοντας μια εξαιρετική ανασύσταση της εποχής, μας τοποθετήσει απευθείας στο "τότε" με την εναρκτήρια σκηνή περιλαμβάνει μια ξέφρενη νύχτα μέσα σε disco, όπου και μας συστήνονται ένας ένας οι χαρακτήρες που λιώνουν στη διασκέδαση.
Η επιλογή της πολύχρωμης εποχής των '70s δεν είναι διόλου τυχαία καθώς τότε σημειώθηκε η ακμή της βιομηχανίας του πορνό. Μια εποχή ξέφρενη, "ελεύθερη", όπου τα ναρκωτικά έρεαν με αφθονία όπως οι disco ήχοι.



Πρωταγωνιστές είναι 
οι συντελεστές ταινιών πορνό. Μιας ομάδας που έχει τα χαρακτηριστικά οικογένειας. Πατέρας μπορεί να θεωρηθεί ο σκηνοθέτης, που τον ενσαρκώνει ο Burt Reynolds, που φροντίζει όλα τα υπόλοιπα μέλη καθώς ζουν στην κατοικία του. Αυτός είναι που παίρνει υπό την προστασία του τον "προικισμένο" νεαρό Έντι (Mark Wahlberg), ο οποίος έχοντας φύγει από το σπίτι του, αναζητά την οικογενειακή θαλπωρή και ευαισθησία. Το τελευταίο του το προσφέρει με έναν ιδιαίτερο τρόπο, η "μητέρα" της ιδιόρρυθμης οικογένειας, η γοητευτική μούσα του σκηνοθέτη, Julianne Moore, που βρίσκει στο πρόσωπο του νεαρού τον χαμένο της γιο για τον οποίο παλεύει να κερδίσει την κηδεμονία. Την οικογένεια συμπληρώνουν, μια νεαρή γλυκιά κοπέλα, που φοράει διαρκώς πατίνια, ένας ντροπαλός νεαρός (Philip Seymour Hoffman), που ερωτεύεται τον Έντι, ένας ηθοποιός (Don Cheadle) που υποστηρίζει με πάθος "I'm an actor!" και όχι απλά ένα κομμάτι μιας πορνοταινίας. Σημαντικό μέλος είναι και ο Ριντ (John C. Reilly), ένας καλοκάγαθος τύπος που γίνεται αμέσως κολλητός του Έντι. 

Mε αυτές τις προσωπικότητες, ο Anderson χτίζει μια

τολμηρή και σκληρή αλλά συνάμα ευαίσθητη ταινία.
Μέσα από τον κόσμο του πορνό τονίζει αλληγορικά την σημασία της οικογενειακής θαλπωρής. Οι χαρακτήρες δένονται με οικογενειακούς δεσμούς. Όλοι τους άτομα περιθωριοποιημένα που αδυνατούν να ενταχθούν στον "έξω" κόσμο. Είναι συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο μας δείχνει πως ο Έντι αποφασίζει να περάσει το κατώφλι της "οικογενειακής" κατοικίας.

Το εντυπωσιακό είναι πως δεν αφήνει στιγμή να μας ξενίσει ο τρόπος ζωής και εργασίας που έχουν επιλέξει οι χαρακτήρες. 

Την εποχή των '70s ακολουθεί αυτή των '80s, όπου τα πράγματα αλλάζουν ριζικά και οι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με τους εαυτούς τους. Η οικογένεια μοιάζει να αποσυντίθεται, ενώ τιμωρούνται η αλαζονεία και ο εγωκεντρισμός. Η απότομη αυτή αλλαγή σηματοδοτεί το 2ο και τελευταίο μέρος της ταινίας το οποίο είναι μια δυνατή μπουνιά στο αμερικάνικο όνειρο...


Καλή προβολή!
Παρασκευή Γιουβανάκη

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

Λίγα λόγια για το υπέροχο Three Billboards Outside Ebbing, Missouri.

                            

Σκηνοθεσία: Martin McDonagh
Ηθοποιοί: Frances McDormand, Sam Rockwell, Woody Harrelson, Kerry Condon


Θυμός, Αδικία, Δικαιοσύνη, Ανθρωπιά, Όρια, Νόμοι, Kυνισμός, Ευαισθησία.
Όλα αυτά είναι κομμάτια ζωής. Και όλα αυτά γράφονται με προσοχή πάνω στις "Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι". 

Μετά από μήνες χωρίς να έχει βρεθεί ο ένοχος στην υπόθεση δολοφονίας της κόρης της, η Μίλντρεντ Χέιζ κάνει μία τολμηρή κίνηση, παραγγέλνοντας τρεις πινακίδες στην είσοδο της κωμόπολης όπου κατοικεί, με ένα αμφιλεγόμενο μήνυμα για τον Ουίλιαμ Γουίλομπι, τον σεβάσμιο αρχηγό της αστυνομίας στην περιοχή. Όταν ο δεύτερος στην ιεραρχία, αξιωματικός Ντίξον, ένας ανώριμος «μαμάκιας» με ροπή προς τη βία, ανακατεύεται στην υπόθεση, η μάχη μεταξύ της Μίλντρεντ και του νόμου στο Έμπινγκ επιδεινώνεται.

Ένα σενάριο που κινείται με ευκολία και εξυπνάδα ανάμεσα στο είδος του κοινωνικού δράματος και στο είδος της μαύρης κωμωδίας, συνδύαζοντας παράλληλα και με επιτυχία, χαρακτηριστικά άλλων ειδών όπως αυτό του γουέστερν. 

Εδώ, ο θυμός αποτελεί πηγή ενέργειας για τους ήρωες και δεν αντιμετωπίζεται σαν κάτι που πρέπει να θεραπευτεί. Ο θυμός δεν είναι μια ασθένεια αλλά ένα μονοπάτι στο δρόμο για την κατανόηση των συνανθρώπων μας, βασικά ολόκληρου του κόσμου. 

Σύμφωνα με τις "Πινακίδες", μόνο μέσω της μάχης και αυτής της οργής μπορούν να εμφανιστούν άλλα συναισθήματα όπως η ενσυναίσθηση και η κατανόηση. 

Όλος αυτός ο θυμός, η πίκρα και η οργή παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το βλέμμα της ηθοποιού Frances McDormand που υποδύεται την μητέρα που έχασε με απάνθρωπο τρόπο την κόρη της. Ένα και μόνο βλέμμα της είναι αρκετό για να καταλάβουμε πως όταν κάποιος-ια χάνει το παιδί του-της, δεν φοβάται απολύτως τίποτα. 
 
Αισθητή κάνει την υποκριτική του παρουσία και ο Sam Rockwell, στο ρόλο του ρατσιστή, "μαμάκια" αστυνομικού. Δικαιολογεί την ως επί το πλείστον βίαιη και ανόητη συμπεριφορά του δίχως να ξεφεύγει σε ερμηνευτικές "ματσοτσιρίδες". Τοποθετείται στο εργασιακό και οικογενειακό του περιβάλλον, όπως ακριβώς ένα άτομο το οποίο δεν έχει ζήσει και δεν έχει διδαχθεί καμία άλλη πραγματικότητα εκτός της δικής του. Ο Woody Harrelson, συμπληρώνει την "Αγία Τριάδα" στο ρόλο του οικογενειάρχη διευθυντή της αστυνομίας.

To "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri" είναι μια από αυτές τις πραγματικά σπάνιες ταινίες που δίχως να προσπαθούν με τρόπο χειραγωγικό, είναι άκρως εμπνευσμένες. 

Δυνατή, με πιο ανατριχιαστική στιγμή αυτήν της εξομολόγησης «Η κόρη μου βιάστηκε και κάηκε πριν επτά μήνες. Η τοπική αστυνομία προτιμά να βασανίζει μαύρους παρά να εξιχνιάζει εγκλήματα».


Παρασκευή Γιουβανάκη

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2022

Λίγα λόγια για το υπέροχο Nocturnal Animals.

                             

Σκηνοθεσία: Tom Ford
Hθοποιοί: Amy Adams, Isla Fisher, Jake Gyllenhaal, Armie Hammer, Aaron Taylor-Johnson, Michael Shannon, Laura Linney

Στη δεύτερη κατά σειρά ταινία του, εφτά ολόκληρα χρόνια αφότου μας μάγεψε με το "A Single Man", διασκευάζει ελεύθερα το μυθιστόρημα "Tony and Susan" που γράφτηκε από τον Όστιν Ράιτ το 1993. 

Tα "Πλάσματα", είναι ένα φιλμ για την εκδίκηση, τον έρωτα, τη βία, την απάτη. 
O κινηματογραφιστής αφηγείται την ιστορία της Susan, μιας γοητευτικής επιμελήτριας εκθέσεων ζωγραφικής, που βιώνει ένα δυστυχισμένο γάμο.
Ένα βράδυ που είναι μόνη στο σπίτι, αποφασίζει να διαβάσει το βιβλίο του πρώην άντρα της, που δεν έχει δει για 19 ολόκληρα χρόνια, με τίτλο "Νυκτόβια Πλάσματα", το οποίο της έχει αφιερώσει.
Ένα βίαιο βιβλίο που θα τη βυθίσει σε σκέψεις και αναμνήσεις...

Σε περισσότερα λόγια, τα "Πλάσματα" είναι ένα φιλμ που παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό. Που ο σκηνοθέτης του παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό, ο Tom Ford έχει δηλώσει σε συνέντευξη του "Η Σούζαν είμαι εγώ". 

Απόμακρος, απόλυτα μελαγχολικά στολισμένος ο κόσμος του Ford, ανοίγει την εξώπορτά του με μια εναρκτήρια σεκάνς, γεμάτη ειλικρίνεια και θράσος.
Ένα γυμνό σώμα που αντικειμενικά θεωρείται μη καλαίσθητο. Κι όμως, ετούτη η σεκάνς έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά που εν μέρει οφείλεται στην κάμερα του σκηνοθέτη και στη Διεύθυνση φωτογραφίας.


Η σεκάνς αυτή αλλά και ολόκληρο το φιλμ συνοδεύονται από τη θεσπέσια μουσική του Abel Korzenioski: ένα ποίημα γραμμένο, όχι από λέξεις, αλλά από νότες και μελωδίες.

Mε το τέχνασμα "ιστορία μέσα στην ιστορία" ξεδιπλώνεται η ιστορία των τραγικών χαρακτήρων. Στην ουσία είναι τρεις που συνδέονται τρομακτικά μεταξύ τους μέσα από ένα τρομακτικά καθηλωτικό μοντάζ (Joan Sobel το όνομα της μοντέρ που αξίζει να αναφερθεί).

Ιστορίες που θέλεις απλά να παραμένεις θεατής τους και εύχεσαι να μην είσαι ποτέ κομμάτι αυτών. Αιματοβαμμένα γεγονότα με επίκεντρο τέσσερις αδύναμους χαρακτήρες που μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους, επειδή πολύ απλά κανείς δεν είναι πάντα δυναμικός..

Πρωταγωνιστούςν τρεις ηθοποιοί που γνωρίζεις πολύ καλά πως όποιον ρόλο και να ερμηνεύσουν, θα δώσουν όλο τους το είναι. 
Ειδική μνεία στον Michael Shannon με την αινιγματική και στιβαρή φιγούρα του να κυριεύει το κάθε πλάνο εμφάνισης του.
















  Όλη η θλίψη, η μελαγχολία, η σιωπή, η απομόνωση, συγκεντρώνονται στο αποστομωτικό τέλος. Εδώ, ο Ford μας υπενθυμίζει πόσο εξαιρετικός κινηματογραφιστής είναι. Ένα τέλος που το είχες ψιλιαστεί, μα ακόμη μέχρι και το τελευταίο πλάνο εσύ έχεις μια ελπίδα...


Μια ταινία-εμπειρία.


Παρασκευή Γιουβανάκη

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022

Μικρά μυστικά από τα γυρίσματα του Donnie Darko.

 

-Αποτέλεσε ταινία ορόσημο για τη σκηνοθετική καριέρα του Richard Kelly, αλλά και μία από τις πλέον αγαπημένες ταινίες της τελευταίας 15ετίας.


- Στην αρχή του φιλμ, όταν ο Donnie επιστρέφει στο σπίτι, η Rose διαβάζει «Το Αυτό» του Σ. Κινγκ στο οποίο ο κεντρικός ήρωας είναι ένας κλόουν. Στο τέλος της ταινίας, ο περαστικός από το αμάξι του Φρανκ είναι ντυμένος ως κλόουν.

- Είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι τώρα ταινία που τα αδέρφια Gyllenhaal, Jake και Maggie, πρωταγωνιστούν μαζί και υποδύονται δυο αδέρφια! Ο σκηνοθέτης είχε από την αρχή στο μυαλό του την Μaggie για το ρόλο της αδερφής του Donnie.


- Το αρχικό μοντάζ της ταινίας είχε διάρκεια 165 λεπτά. Η εκδοχή που επέλεξε ο σκηνοθέτης είναι πολύ κοντά με την έκδοση που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Σάντανς τον Ιανουάριο του 2001.

- Μερικά από τα κομμάτια που ακούγονται αποτελούν υποκατάστατο κομματιών τα οποία αρχικά ήθελαν οι δημιουργοί, όμως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τα δικαιώματα. Το "West End Girls" από Pet Shop Boys ακουγόταν αρχικά στη σκηνή χορού, ενώ το "Notorious" των Duran Duran προστέθηκε στη διάρκεια της μετα-παραγωγής. Στην τελευταία σκηνή χρησιμοποιήθηκε αρχικά το "ΜLK" των U2, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε από τη διασκευή του Gary Jules για το "Mad World" των Tears for Fears.

- Το Donnie Darko, από ότι φαίνεται στις πινακίδες των οχημάτων που κυκλοφορούν, γυρίστηκε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

- Η σκηνή όπου ο Donnie, ο Γκρέτσεν και ακόμη δύο φίλοι του κάνουν ποδήλατο μετά από πάρτυ Χάλοουιν, αποτελεί φόρο τιμής σε αγαπημένη ταινία του σκηνοθέτη, το «Ε.Τ. ο Εξωγήινος» (1982). Άλλες αγαπημένες ταινίες του Kelly που εμφανίζονται μέσα από αναφορές είναι η «Επιστροφή στο Μέλλον» (1985) και το «Watership Down» (1978).

- Τον ρόλο του πρωταγωνιστή απέρριψε ο Βινς Βον (και καλά έκανε) λόγω ηλικίας. Kαι ο Μαρκ Γουόλμπεργκ ενδιαφερόταν για τον ρόλο αυτό, ενώ ο Τιμ Ρόμπινς ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Έντι Ντάρκο. Η Μάρα Γουίλσον (η μικρή «Ματίλντα») απέρριψε τον ρόλο της Σαμάνθα Ντάρκο.
- Στον πίνακα της αίθουσας της Κάρεν Πόμεροϊ υπάρχει γραμμένη η φράση: «Πόρτα Κελαριού» («Cellar Door»). Όταν ο Donnie τη ρωτά τι σημαίνει αυτή η φράση, εκείνη απαντά «Από όλους τους ατελείωτους συνδυασμούς λέξεων που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ιστορία, αυτός είναι ο πιο όμορφος». Στον σχολιασμό του σκηνοθέτη ειπώθηκε κατά λάθος πως η φράση ανήκει στον Έντγκαρ Άλαν Πόε, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει στον Tζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.
Ο Τόλκιν στο δοκίμιό του με τίτλο «Αγγλικά και Ουαλικά» (1995) έγραψε πως «οι πιο πολλοί Αγγλόφωνοι μπορούν να παραδεχτούν πως η φράση "Πόρτα Κελαριού" είναι η πιο όμορφη, ειδικά όταν είναι διαχωρισμένη από τον συλλαβισμό της. Ακόμη πιο όμορφη ας πούμε και από τον ουρανό, ακόμη πιο όμορφη και από το όμορφο».





Παρασκευή Γιουβανάκη
*
*το άρθρο βρίσκεται και στο http://www.cinemag.gr/